Lęk separacyjny

Serduszko maleńkie, rozumek maleńki, a uczucia i emocje takie wielkie. Żyjemy sobie z dnia na dzień poznając się i rozkoszując się sobą na wzajem. Mamusia nie lubi rozłąki ze swoim małym bobo, ale ostatnio rozłąki pomiędzy nami staja się coraz trudniejsze. Powiedzmy sobie szczerze - nie mogę się spokojnie załatwić lub wykapać bez JJ'a pukającego w drzwi łazienki. Nasza pociecha już na same hasło łazienka wpada w płacz i biegnie za mną łapiąc za spódnicę. Dzisiaj byliśmy na zakupach i jak zwykle po usłyszeniu hasła "Mummy's going to the toilet" JJ wpadł w szał, zaczął płakać, łapać mnie za spódnicę. Wytłumaczyłam mu, że  mamusia idzie tylko na 5 minutek i zaraz do niego wróci. Gdybyście widzieli szczęście na jego słodkiej buźce po moim powrocie - bezcenne! Powitanie po moim wyjściu z toalety przypominało powitanie na lotnisku po rocznej rozłące z ukochaną nam osobą. JJ rzucił mi się na szyję wykrzykując mummy z ogromnym uśmiechem na twarzy. Zaczął mnie ściskać, całować, z radością w sercu okazywać swą wielką miłość małego człowieczka. W skrócie - zrobiliśmy scenę ;) 

Kocham tego mojego maluszka i chce mu udowodnić i przekonać,że mamusia go nigdy nie zostawi. Chce mu uświadomić, że kocham go najmocniej na świecie. Chcę by wiedział, że  jest oczkiem w głowie. Rozpieszczam go wiec jak mogę i sama nie wiem czy to dobrze, czy źle, ale inaczej nie potrafię.