Hee-haw

Poszlismy dzisiaj z Kubusiem do parku. Po drodze widzimy przejezdzajacy samochod. Kuba odwraca glowe i krzyczy "car, car, car". Przekraczamy bramy parku i wiem, ze teraz Kuba swobodnie moze sobie pobiegac. Idziemy w strone placu zabaw, ale co jakis czas Kubus zatrzymuje sie by podziwiac przyrode, bawiace sie dzieci, przechodniow i ludzi na rowerach. Za kazdym razem widzac nadjezdzajacy rower Kuba wykrzykuje "car". Tlumacze mu wiec w kolko.

- Kubusiu, to nie samochod tylko rower. 

Nic z tego. Kuba dalej usilnie upiera sie, ze to samochod.

Nagle widzimy pania prowadzaca na smyczy wielkiego psa. Kuba zatrzymuje sie na srodku drogi i z otwarta buzka obserwuje cale zjawisko, jak by to bylo cos nadzwyczajnego. Po chwili patrzy na mnie i mowi"

- "hee-haw, hee-haw, hee-haw"

Sloneczko, to nie osiol, tylko pies. Tlumacze jak kozie na granicy. 

- Piesek robi "woof, woof"

Kuba upiera sie przy swoim

- "hee-haw, hee-haw, hee-haw"

Pani odwraca sie w nasza strone i z wielkim usmiechem na twarzy idzie dalej by za jakis czas zniknac ze swoim psiakiem  za zakretem. 

- W takim tempie na plac zabaw dzis nie dojdziemy - muwie do Kuby. Moze przejdziemy sie na skate park poogladac dzieci jezdzace na hulajdogach? 

Widze po jego minie, ze nie ma pojecia co mam na mysli. 

- Choc, zobaczymy jak dzieci skacza. Moze sie czegos nauczysz :)

Outfit:

T-shirt - George

Spodenki - Peacock

Buty - Adidas