MOJA HISTORIA PORODU

Gracelyn Sofia jest już z nami 7 tygodni. Ma niebieskie oczka, maluśki zadarty nosek i brązowe włoski. W ciągu tych kilku tygodni zdążyliśmy się przekonać, że jest z niej prawdziwa dama, która z gracją porusza swoimi maluśkimi rączkami i płacze w tak charakterystyczny sposób, że cała rodzina się rozczula, zamiast wpadać w panikę. Jej słodkie "leee, leee..." po prostu kocham nad życie. Gracelyn uwielbia się przytulać i w sumie to najchętniej spała by wtulona w któregoś z nas, lub nie spała wcale. Właśnie piszę tego posta jedną ręką z pączuszkiem słodko wtulonym we mnie, bo za każdym razem jak starałam się ją położyć spać w koszu, to mi się budziła. 

Sam poród mimo jakichkolwiek przygotowań i pisania planu przeszedł pomyślniej niż poprzedni. Skurcze rozpoczęły się około północy, a wody odeszły o 2:30 nad ranem. Do tego momentu starałam się zachować spokój i wyspać przed ciężkim dniem, lub tez kilkoma (tak jak w poprzednim przypadku). Wiele nie myśląc obudziłam mężusia i wskoczyłam pod prysznic żeby się troszkę odświeżyć przed porodem. W szpitalu byliśmy około godziny 3:30, gdzie nie chcieli mi uwierzyć, że odeszły mi wody i że skurcze są już dość częste i nabierają na sile. Zostałam przeegzaminowana i stwierdzono, że mogę jechać do domu, i przyjechać s powrotem dopiero wieczorem, bo rozwarcie nie jest większe niż 2 cm. Poprosiłam jednak aby zostać na jakiś czas w szpitalu, by zaobserwować jak szybko ten poród będzie się rozwijał. Położna się zgodziła i przygotowała mi kąpiel z olejkami eterycznymi na zneutralizowanie bólu. Zaznaczono mi jednak, że ze względu na to, że odeszły mi wody, nie będą mnie mogli przebadać przez następne 4,5 godziny z obawy przed infekcją. Poleżałam sobie więc w wannie przez kolejnych kilka godzin, a bóle nasilały się z każdym kolejnym, do momentu kiedy zadecydowałam, że już dłużej tak nie mogę i poprosiłam o paracetamol, coś na mdłości i tens machine. Z wanny przeniosłam się więc do pokoju około godziny 8:00, gdzie odwiedziły mnie trzy położne, każda niosąc coś innego i zastanawiając się, czy nie będzie lepiej żebym pojechała do domu i tam w domowym zaciszu poczekała na poród i przyjechała jak już będę gotowa. Jak to usłyszałam, to włączyła mi się czerwona lampka i poprosiłam o kolejną egzaminację na żądanie, bo czuję jak bym miała zaraz urodzić. Położna za moim pozwoleniem zajrzała pod prześcieradło i wow - oznajmiła że rodzę i musimy jechać na porodówkę, tylko że nie ma już chyba na to czasu. Stanęły więc sobie trzy położne pod drzwiami i konsultują co by tu zrobić, bo mogę im w windzie urodzić. Nie myśląc dużo kazałam i podjąć szybką decyzję, bo dłużej tak tego zatrzymywać nie mogę. Moje tabletki i tens machine które tak potrzebowałam zostały w pokoju, kiedy to ja pędziłam na porodówkę łóżkiem na kółkach. Tam sprawy potoczyły się tak szybko, że nie dałam rady przejść z jednego łózka na drugie, więc rodziłam na stojąco. O godzinie 8:57 przyszła na świat nasza kruszynka, którą wyciągnęłam sobie z pomiędzy nóg i położyłam na łózko przed sobą. Początkowo nie płakała, tylko oczka próbowała sobie rozkleić. Zaczęłam ją całować, tulić i delikatnie wycierać, do czasu kiedy do akcji wkroczyła położna  i energicznymi ruchami zaczęła ją wycierać. Wtedy Gracelyn wydała z siebie swoje pierwsze "leee".

Potem przyszedł czas na wspólne przytulanie i badania, aż do godziny 15:00 kiedy to wypisano nas ze szpitala. W domu czekali już na nas teście, rodzice, brat i Kubuś.