ZAZDROŚĆ O NOWE RODZEŃSTWO

Bycie matką zawsze uważałam za bułkę z masłem. JJ od małego był tak grzecznym dzieckiem, że dziękowałam Bogu za tak cudowny dar. Znajomi i rodzina chwalili go na każdym kroku. Zawsze posłuszny, pojętny i chętny do nauki. Odkąd zaczął trzymać widelec w dłoni zaczął też go używać i pięknie jeść. W wieku trzech lat sam wybierał sobie ubrania z szafy i kompletnie się ubierał. Po przeczytaniu wieczornej książeczki sam zasypiał przed godziną 20:00. Nigdy nie robił nam scen w miejscach publicznych lub domu i nie płakał z byle powodu. Nie wyobrażałam sobie żeby cokolwiek się w tej kwestii miało zmienić. 

I nadszedł ten dzień. Urodziła się siostra! Mała kruszynka, która nic nie robi oprócz wypełniania pieluszek, płaczu i jedzenia. Ta mała istotka którą wszyscy podziwiają i są na jej każde jękniecie. Trzeba ją przewijać, karmić, zabawiać, a co najgorsze - śpi w sypialni rodziców. I coś pękło. Nasze życie zmieniło się o 180 stopni. Nie tylko dla tego, że mamy nowego członka rodziny, ale dla tego, że JJ zrobił się o nią zazdrosny, a co za tym idzie nieznośny. 

Choć widać, że pokochał swoją siostrę miłością od pierwszego wejrzenia, to nie zmienia to faktu, że zazdrości jej tego jak ją traktujemy. 

Nie chce już chodzić spać o danej godzinie, bo siostra jeszcze nie śpi. 

Nie chce sam jeść, bo siostra też sama nie je.

Nie chce się sam ubierać, by siostrę my ubieramy.

Nie chce spać u siebie w sypialni, bo siostra śpi z rodzicami.

Na siłę odpycha siostrę gdy ją karmię lub tulę, byle by się do mnie przytulic. 

Specjalnie budzi ją krzycząc tak głośno jak się tylko da, lub szturchając.

I mogla bym tak wymieniać...

Cala sytuacja nabrała nowego wymiaru i zamiast koncentrować się na noworodku musieliśmy się skupić na naszym trzylatku. To z nim staramy się spędzać więcej czasu i wszystkie pochwały kierować w jego stronę. Staramy się jak najlepiej zagospodarować ten czas 1:1, kiedy malujemy, wyklejamy, wychodzimy do parku... Żeby JJ nie poczuł się odrzucony i zsunięty na dalszy plan, zaproponowaliśmy remont jego sypialni. Wybór tematyki pokoju należał wyłącznie do niego. Mimo tego, że brakuje w nim jeszcze wielu dodatków,  był to strzał w dziesiątkę, bo JJ znów zaczął bez fochów w nim spać. 

Staramy się również pomóc mu dostrzec dobre strony bycia starszym bratem. Podkreślamy czynności jakie może wykonywać on, a nie może jego młodsza siostra. Do niego należny przywilej jedzenia czekoladek i ciasteczek, kiedy to siostra non stop pije mleko. Pozwalamy mu coraz częściej integrować się z nią rozmawiając, leżąc razem w łóżku, czytając im obu książki. Małe uśmiechy siostry tłumaczymy jako przejaw miłości do niego. 

Pokazujemy mu, że posiadanie rodzeństwa ma swoje plusy. Tłumaczymy mu, że za jakiś czas będzie się z siostrą mógł bawić. Musi jednak wiedzieć, że mała siostra to nie zabawka, tylko odrębna osoba i ma swoje wymagania.

Wszystkie te rzeczy zaczęły powoli przynosić rezultaty i zmiany w zachowaniu JJ'a. Pomału wychodzimy na prostą, ale przed nami jeszcze trochę pracy. 

JJ: Czapka, szalik - Tess; Kurtka, spodnie - Peacocks; Buty - Rebel